ارزیابی برخی تغییرات فیزیولوژیکی و آنزیمی در چند رقم زردآلو در طی رکود جوانه گل

پژوهش حاضر به منظور ارزیابی برخی تغییرات فیزیولوژیکی و آنزیمی در چند رقم زردآلو ( شکرپاره, شاملو, عسگرآبادو تبرزه) در طی دوره رکود جوانه گل انجام شد. شاخه های یکساله با قطر و طول یکسان پس از برداشت از درخت ( از زمان شروع تا رفع نیاز سرمایی بصورت هفتگی) به اتاقک رشد انتقال یافتند. وضعیت جوانه ها از نظر مراحل فنولوژیکی, وزن تر و خشک در هر مرحله نمونه برداری مورد بررسی قرار گرفت. برای تعیین نیاز سرمایی از مدل های مختلف استفاده شد. معیار برآورد نیاز سرمایی, قرارگیری شاخه ها به مدت 10 روز در شرایط کنترل شده مدنظر قرار گرفت. نتایج نشان داد که در تمامی مدلهای مورد مطالعه رقم عسگرآباد دارای کمترین نیاز سرمایی بوده و رقم شکرپاره دارای نیاز سرمایی متوسط و ارقام تبرزه و شاملو دارای بیشترین نیاز سرمایی است. تجزیه واریانس داده ها برای وزن تر و خشک نشان دهنده اختلاف معنی دار در سطح 1% در تاریخ های مختلف نمونه برداری بود. بطوریکه بیشترین میزان وزن تر و خشک قبل و بعد از قرارگیری در اتاقک رشد در رقم عسگرآباد مشاهده شد و کمترین میزان آن در رقم شکرپاره مشاهده شد. در رقم تبرزه و شکرپاره افزایش 32% در وزن تر همزمان با رفع نیاز سرمایی بود و در رقم شاملو و عسگرآباد افزایش 31% در وزن تر یک هفته بعد از رفع نیاز سرمایی مشاهده شد. همچنین تغییرات آنزیم های کاتالاز پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز در هر ماه مورد ارزیابی قرار گرفت. و تجزیه واریانس داده ها بیانگر اختلاف معنی دار در سطح 1% بود. بطوریکه نتایج نشان می دهد که رقم عسگرآباد دارای بیشترین میزان سوپراکسید دیسموتاز و رقم تبرزه دارای کمترین مقدار و رقم شکرپاره و شاملو دارای متوسط مقدار سوپراکسید دیسموتاز می باشد. نتابج نشان دهنده این است که میزان سوپراکسید دیسموتاز با 141 واحد سرمایی دارای بیشترین مقدار و رفته رفته با سرد شدن هوا مقدار آن کاهش یافته است. از نظر میزان پراکسیداز نیز رقم عسگرآباد دارای بیشترین میزان و رقم تبرزه دارای کمترین میزان پراکسیداز است همچنین مقدار این آنزیم در 141 واحد سرمایی دارای بیشترین مقدار و در 621 واحد سرمایی مقدار آن کاهش یافته است. از نظر میزان کاتالاز نیز نتایج نشان می دهد که رقم عسگرآباد دارای بیشترین میزان و رقم تبرزه دارای کمترین میزان می باشد. مقدار این آنزیم در 141 واحد سرمایی دارای بیشترین مقدار و در 621 واحد سرمایی کمترین مفدار فعالیت آنزیمی را دارد.. از نظر میزان پرولین بین مراحل مختلف نمونه برداری و بین ارقام مورد مطالعه اختلاف معنی داری در سطح احتمال 1% مشاهده شد. نتایج نشان داد که رقم تبرزه دارای کمترین میزان پرولین و رقم شاملو دارای بیشترین میزان می باشد. نتایج نشان دهنده این است که از نظر مقادیر تجمع سرمایی نیز بیشترین میزان پرولین در 523 واحد سرمایی( بر حسب مدل یوتا) و کمترین میزان آن در 419 واحد سرمایی ( بر حسب مدل یوتا ) می باشد.